• JPEG ( گروه مشترک متخصصین عکاسی)
• TIFF ( فرمت فایل تصویری نشاندار)
• RAW
• DNG ( نگاتیو دیجیتال)
• PNG ( گرافیک قابل حمل در شبکه)
• GIF ( فرمت تبادل گرافیکی)
• BMP (بیت مپ)
• PSD ( سند فتوشاپ)

 

انتخاب فرمت مناسب بسیار مهم است، و می تواند باتوجه به سطح کیفیت و همچنین سطح پردازشی که شما قصد انجام آن را دارید، از اهمیت زیادی برخوردار باشد. در اینجا مزایا و معایب استفاده از هریک از فرمت های مختلف فایل تصویری ذکر شده است.

JEPG

این فرمت شناخته شده ترین فرمت فایل های تصویری و به عنوان خروجی دیجیتالی اکثر دوربین های دیجیتال شناخته می شود. آنچه که باید مدنظر داشته باشید این است که فایل های JEPG به سرعت در دوربین فشرده می شوند، و بنابراین موجب از دست رفتن کیفیت و جزئیات تصویر می شوند. آنها اساسا به گونه ای تنظیم شده اند تا بر روی کارت حافظه تعداد زیادی تصویر ذخیره شود. بعضی دوربین ها، گزینه هایی برای سطوح مختلف کیفیت JPEG دارند (برای مثال، کیفیت پایین، متوسط و بالا). این اساسا بدان معنی است که هرچه به کیفیت بهتری نیاز داشته باشید، عکس های اصلی، کمتر توسط دوربین فشرده می شوند.

 

TIFF

این فرمت رایج ترین فرمت فایل های استاندارد است که عموما مورد استفاده چاپگرها و ناشرین قرار می گیرد. حتی اگر فرمت فایل نهایی JPEG مورد نیاز باشد، فایل اولیه گرفته شده TIFF خواهد بود. این فرمت های فایل، معمولا غیرفشرده هستند، و درنهایت امکان ویرایش گسترده را برای فایل ها فراهم می کنند. با توجه به غیرفشرده بودن آنها، فایل های بزرگتری می باشند؛ بنابراین فضای بیشتری بر روی کارت حافظه و همچنین برای ذخیره شدن در کامپیوتر اشغال می کنند. برخی از دوربین ها، فرمت TIFF را به عنوان بالاترین سطح کیفیت تصویر در دوربین ارائه می کنند.

 

RAW

فایل های RAW به طور کلی در دوربین های کامپکت پیشرفته و DSLR ها به طور کامل در دسترس هستند و به آسانی به کار برده می شوند. درصورتی که بخواهید بهترین فایل مطلوب را از دوربین خود دریافت کنید، آنها بهترین گزینه هستند؛ و عکاسان حرفه ای آن را ترجیح می دهند. مشکل استفاده نکردن از فایل های RAW این است که دوربین شما تنظیمات را انجام می دهد که به طور دائمی روی عکس های شما قرار می گیرند.

فایل های RAW با استفاده از فرآیندی فشرده شده اند که در آن تمام اطلاعاتی که در ابتدا گرفته شده اند، ذخیره می شوند. این بدین معنی است که تنظیماتی مانند توازن، میزان نوردهی، کانتراست، اشباع و وضوح تصویر می توانند پس از گرفته شدن عکس در نرم افزارهای ویرایش عکس تغییر کنند. عکاسی در فرمت RAW به کارت های حافظه زیادی نیاز دارد و زمان زیادی باید صرف پردازش و ویرایش عکس شود. دانش ابتدایی درمورد نرم افزارهای ویرایش عکس مانند Adobe Lightroom و Photoshop نیز مورد نیاز است؛ زیرا فایل ها باید ویرایش شوند و قبل از استفاده تبدیل شوند (برای به اشتراک گذاشتن در اینترنت، چاپ کردن، ارسال برای دوستان و غیره).

 

DNG (نگاتیو دیجیتال)

امروزه تقریبا هر دوربینی برای ضبط فایل های خام از یک فرمت اختصاصی استفاده می کند. حتی دوربین هایی با تولیدکننده مشابه اغلب از فرمت های مختلف استفاده می کنند؛ به این معنا که نرم افزارهای ویرایش عکس باید بتوانند این فایل های مختلف از دوربین های متفاوت را بخوانند. درنتیجه، چالشی که تولیدکنندگان نرم افزارهای ویرایش عکس با آن مواجه هستند، نحوه ی مدیریت و بروزرسانی مداوم این نرم افزارها است تا تمام فرمت های مختلف بتوانند توسط آنها خوانده شوند.

فرمت DNG به منظور ایجاد یک فرمت خام استاندارد در بین تمام تولیدکنندگان و دوربین ها، توسط شرکت Adobe ایجاد شد؛ که به عنوان فایل فرمت خام اصلی یا جایگزینی برای فرمت خام اولیه تولیدکننده محسوب می شود. یکی از مشکلات در نگه داشتن تصاویر به صورت فرمت خام اصلی این است که در سال های آینده ممکن است به آن دسترسی نداشته باشید؛ زیرا آنها مخصوص همان دوربین و تولیدکننده هستند. اما استفاده از Adobe DNG Convertor این امکان را به شما می دهد تا فایل های خام را به صورت فایل های DNG برای امنیت بیشتر در آینده بتوانید ذخیره کنید. این کار یک مرحله به مراحل پردازش بعدی عکس اضافه می کند، که به معنی نیاز به صرف وقت بیشتر است. با این حال، استفاده از نرم افزار ویرایشی مانند Lightroom می تواند در تبدیل دسته های زیادی از فایل ها کمک کند؛ تا به تبدیل آنها به صورت دستی نیازی نباشد.

 

PNG

این فرمت در دهه 90 به عنوان بهسازی فرمت فایل های GIF طراحی شد. فایل های PNG برای استفاده در اینترنت عالی هستند. قدرت فایل های PNG این است که به صورت فرمت بی اتلاف (lossless) فشرده شده اند و تمام جزئیات دیجیتالی را نگه می دارند. اما برخلاف تمام فرمت های دیگر، کیفیت به معنی اندازه بزرگ فایل نمی باشد، که در اینترنت به دلیل نیاز به بارگذاری سریع صفحات، مورد استفاده قرار نمی گیرند. مزیت دیگر فایل های PNG این است که امکان ترنسپرنسی کامل یا جزئی (افکت هایی مانند drop shadows) را فراهم می کند که برای پوشش ها و لوگوها مناسب است.

GIF

این فرمت مخصوص صفحات وب و مانیتورینگ بوده و همانند فرمت PNG دارای حالت شفاف است. فایل‌هایی که به صورت GIF هستند می‌توانند به هر دو صورت متحرک و ثابت ذخیره شوند. بنابراین علاوه بر تصاویر، در ذخیره سازی انیمیشن‌های ساده نیز می‌توان از این فرمت استفاده کرد.

لازم به ذکر است حجم این فرمت کم بوده و قادر به پشتیبانی طیف کمی از رنگ‌ها (256 رنگ) است. بنابراین برای طرح‌هایی که دارای طیف رنگی گسترده‌تری هستند مناسب نمی‌باشد.

 

BMP

فرمت بدون اتلاف (lossless) دیگر، BMP است که توسط مایکروسافت ساخته شد. در ابتدا برای استفاده در ویندوز به کار می رفت اما هم اکنون توسط برنامه های سیستم های Mac نیز قابل شناسایی است. BMPها فایل هایی در اندازه بزرگ هستند؛ زیرا اطلاعات رنگ در هر پیکسل عکس بدون هرگونه فشرده سازی ذخیره می شوند. درنتیجه، یک فایل دیجیتالی با کیفیت بالا فراهم می شود که برای چاپ عالی است؛ اما برای استفاده در اینترنت مناسب نمی باشد.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.

۸۸۱۰۰۸۸۰ – ۵۴۱۰۹۰۰۰ (۰۲۱)